U2

vivir

U2 – irlandzki zespół rockowy, powstały w Dublinie w roku 1976. W jego skład wchodzą: Bono (frontman – wokal i gitara), The Edge (gitara, instrumenty klawiszowe, drugi głos), Adam Clayton (gitara basowa) i Larry Mullen Jr. (perkusja)

Zespół powstał w 1976 r., gdy jego członkowie byli jedynie nastolatkami o ograniczonych możliwościach technicznych i muzycznych. Początkowo był to kwintet pod nazwą Feedback, który jednak już po dwóch koncertach zmienił nazwę na The Hype. Po odejściu jednego z muzyków (brata The Edge'a – Dicka Evansa) zmienił nazwę na U2. Do połowy lat 80. zespół zyskał międzynarodowy rozgłos, za sprawą pełnego pasji wokalu Bono (tenor, ponad 3 oktawy), gry gitarowej Edge'a i repertuaru, który pozwala kwalifikować U2 do przedstawicieli tzw. rocka stadionowego. Sukces grupy jako zjawiska przewyższał sukces sprzedaży płyt, aż do roku 1987, kiedy ukazał się album "The Joshua Tree". Jak pisał magazyn "Rolling Stone", podniósł on U2 na wyższą rangę, "od bohaterów do supergwiazd". Muzycy dokonali znacznej zmiany albumem "Achtung Baby" (1991) oraz towarzyszącą wydaniu płyty trasą Zoo TV Tour. Była to odpowiedź na ich własną muzyczną stagnację, rewolucje dance i rocka alternatywnego oraz krytykę wizerunku zespołu. Podobne eksperymenty kontynuowane były przez całe lata 90. Od roku 2000 U2 powrócili do bardziej tradycyjnych brzmień, ale bez wyraźnego pozbywania się wpływu wcześniejszych muzycznych doświadczeń.

U2 to kwartet należący do tych, które zdefiniowały brzmienie rocka lat osiemdziesiątych. Grupa zyskała światową popularność około roku 1983, podczas światowego tournée promującego płytę War. Jako jeden z nielicznych zespołów utrzymują ją do początku XXI wieku. Brzmienie grupy oparte jest na wibrującym, elektronicznie obrabianym dźwięku gitary elektrycznej z zastosowaniem wielokrotnego pogłosu, melodyjnym śpiewie i typowej dla nowej fali solidnie grającej sekcji rytmicznej.

Zespół U2 na swojej płycie War zamieścił utwór pt. "Sunday Bloody Sunday" (Krwawa Niedziela) odnoszący się do wydarzeń w Derry 30 stycznia 1972. Pomimo licznych zapewnień członków zespołu, że piosenka jest pacyfistyczna i nie ma na celu nawoływania do walki, część radykałów z Irlandzkiej Armii Republikańskiej posługuje się nią jak hymnem.

Dokonania muzyczne U2 można podzielić na trzy okresy: pierwszy, trwający od wydania pierwszej płyty Boy w 1980, aż do Rattle and Hum w 1989. Muzyka zespołu w tym okresie odznaczała się bardzo prostymi brzmieniami, opierającymi się na wibrującym brzmieniu gitary elektrycznej The Edge'a. Teksty z płyt wydanych w latach osiemdziesiątych traktowały głównie o sprawach wiary (October), sytuacji politycznej i sposobie życia (War) czy choćby pojęciu miłości i codzienności na The Joshua Tree.

Drugi okres rozpoczął się w 1991 roku poprzez wydanie singla "The Fly" z płyty Achtung Baby i charakteryzował się diametralnie różnym brzmieniem i charakterem. Bono określił "The Fly" jako ścinanie przez czterech facetów Drzewa Jozuego (ang. The Joshua Tree) i jest to bardzo trafna charakterystyka tamtego okresu w muzyce U2. Członkowie zespołu zerwali z tym, co ich wyróżniało w latach osiemdziesiątych, stawiając na pierwszym miejscu eksperymentalne, pełne elektroniki utwory. Na lata dziewięćdziesiąte przypada też okres największych tras koncertowych U2, np. Zoo TV Live. Fani charakteryzują albumy wydane w latach dziewięćdziesiątych jako "Trylogię" (Achtung Baby, Zooropa i Pop), jako że wszystkie trzy albumy były pełne nowych rozwiązań, poszukiwań miłości w zmaterializowanym świecie. Pop, wydany w 1997 jest uznawany za najbardziej mroczną i ponurą płytę U2, choć Bono sam przyznał, że album był próbą przebicia się przez technologiczną otoczkę do sedna życia. Po zakończeniu trasy koncertowej PopMart w 1998 roku U2 zniknęli na dwa lata z życia publicznego.

Ostatni i trwający do dziś okres stanowi swojego rodzaju powrót do prostych melodii z lat osiemdziesiątych, czego zapowiedzią była wydana w 2000 roku płyta All That You Can't Leave Behind, przez część krytyków uznana wręcz za zbyt "prostą". U2 odrzucili charakteryzującą zespół w latach 90. ironię, pastisz i elektronikę, stawiając na autentyzm i prostotę przekazów. Kolejnym krokiem w tę stronę przemiany była wydana cztery lata później płyta How to Dismantle an Atomic Bomb, uznana za najbardziej osobisty album w historii zespołu. W listopadzie 2006 r. wydano kompilację 16 najpopularniejszych utworów U2 + 2 nowych ("Window in the Skies" oraz "The Saints Are Coming" – cover grupy The Skids nagrany razem z zespołem Green Day) pod tytułem U218 Singles. 9 grudnia 2006 r. U2 zakończyło trwająca od 2005 roku trasę koncertową Vertigo Tour podczas koncertu w Honolulu. W marcu 2009 ukazał się najnowszy album grupy pt. "No Line on the Horizon".

Grupa znana jest ze spektakularnych, multimedialnych występów prezentujących ich tematyczne albumy. Muzycy U2 znani są ze stanowczych wypowiedzi o treści politycznej, społecznej i religijnej, a równocześnie zaangażowania w różne ruchy społeczne i charytatywne. W 2005 otrzymali od Amnesty International tytuł "Ambasadora sumienia".

Zespół trzy razy wystąpił w Polsce. Pierwszy raz na warszawskim Służewcu 12 sierpnia 1997, podczas trasy PopMart. Dwa kolejne występy miały miejsce przed 70-tysięczną widownią zgromadzoną na Stadionie Śląskim w Chorzowie. 5 lipca 2005 występ poprzedziły formacje The Killers oraz The Magic Numbers a 6 sierpnia 2009, w trakcie tournée o nazwie 360° Tour [1], zespół Snow Patrol.

4 kwietnia 2008 r. w Polsce miała miejsce premiera filmu "U2 3D" wykonanego w nowoczesnej technologii 3D, zawierającego nagrania koncertów U2 z tournée Vertigo w Ameryce Południowej. Film wyreżyserowali Catherine Owens – odpowiedzialna za oprawę wizualną koncertów U2 przez ponad 15 lat i Mark Pellington – autor wideo "One" zespołu.

5 listopada 2009 roku zagrali pod Bramą Brandenburską w Berlinie specjalny koncert z okazji 20. rocznicy upadku muru berlińskiego.

Albumy studyjne
* Boy (1980)
* October (1981)
* War (1983)
* The Unforgettable Fire (1984)
* The Joshua Tree (1987)
* Rattle and Hum (1988)
* Achtung Baby (1991)
* Zooropa (1993)
* Pop (1997)
* All That You Can't Leave Behind (2000)
* How to Dismantle an Atomic Bomb (2004)
* No Line on the Horizon (2009)

Muerta

Ju tu. Czyli klasyka xD Znam i lubię Wink

Nessi

Podobnie.
z tym że bardziej kawałki z początku ich kariery.
fajnie że Bono jest taki proekologiczny i w ogóle ale piosenki mieli lepsze na początku moim zdaniem....
teraz nie są złe, ale czegos mi w nich brakuje.